Przy zawieraniu nowych znajomość nie zwracam uwagi na ich zachowanie czy osobowość, ponieważ wychodzę z założenia, że to wyjdzie w miedzy czasie, jaką jest naprawdę osobą. Bardzo cenię u ludzi szczerość, ponieważ wiem, jakie mają zdanie na dany temat wiem, co lubią, czego można się po nich spodziewać i z takimi osobami lubię przebywać. Nie lubię wręcz nie znoszę osób, które obgadują, wyśmiewają się z innych udają, że są jej przyjaciółmi, a w rzeczywistości tak nie jest. Moim zdaniem w przyjaźni powinna występować szczerość, powinno zwracać się uwagę na uczucia innych cieszyć się, że sprawia im to przyjemność.
Mam osiemnaście lat wiele osób myśli, że jak człowiek staje się pełnoletni to jest osobą dojrzałą, odpowiedzialną, wie, czego naprawdę chce i do czego dąży. Tak niestety nie jest niektórym potrzeba więcej czasu i wielu przypadkach brakuje młodzieży własnego zdania, przystosowóją się do innych - u mnie jest inaczej. Wiem, co najbardziej chcem w życiu osiągnąć i będę starała się z całej siły by mi się udało. Dlatego przedstawię moją osobę, jaka jestem, mój charakter i moje upodobania, co lubię, a czego nienawidzę.
Wiele osób mówi mi, że powinnam najpierw pomyśleć zanim coś powiem, bo tak ranię osoby, do których mam jakieś pretensje, a nawet, gdy wyrażam swoją opinie i mam zły humor. Wiele osób akceptuje mnie, moje zachowanie, mój charakter i nie potrafię go zmienić i nawet tak naprawdę nie chcem. Uważam, że mając taki osiągnęłam wiele sukcesów i zdobyłam to, czego najbardziej pragnęłam.
Dlatego dla przyjaciół mam zawsze czas, lubię z nimi rozmawiać, radzić się ich na dany temat, poświęcić im długi czas, nawet, gdy mam coś do zrobienia nie zwraca na to uwagi, ponieważ przyjaciele są dla mnie najważniejsi. Najgorszą rzeczą w moim charakterze jest to, że jeżeli na kimś się zawiodę i straci ta osoba moje zaufanie czy zrobi coś, co może mnie zranić nie będę jej mogła tego wybaczyć. Po prostu na samym początku nie będę się do niej odzywać, będę ją omijać w ogóle nie będę chciała ją znać. Dopiero po pewny czasie zacznę z nią rozmawiać, śmiać się jednym słowem załagodzę stosunki, ale nigdy nie zapomnę, co mi zrobiła, nigdy do tej osoby nie będę miała zaufania i będę trzymała duży dystans. To jest cecha, którą próbuję zwalczyć, ale czasami dochodzę do wniosku, że jest ona bardzo dobra i nic mi ona nie przeszkadza.
© Paweł Patejuk, 2018.